علی لاریجانی این روزها به شدت نگران "شئونات" تصمیم سازی مجلس تحت امر خود در دولت بعدی شده است.
وی در پاسخ به این سوال که "چرا در برابر وعده های انتخاباتی برخی کاندیداها واکنش منفی نشان میدهید" بیان داشته است :
((نامزدها تنها میتوانند در چارچوب مصوبه مجلس درباره یارانه ها سخن بگویند. مجلس در مصوبه خود تصویب کرد یارانه برخی دهک ها باید کاهش یابد
در عوض یارانه برخی دهک های دیگر مثل خانواده های تحت پوشش کمیته امداد و
سازمان بهزیستی افزایش یابد که این کار از ابتدای سال جاری انجام شده است. نامزدها باید توجه داشته باشند هر چیزی که بیشتر از
این بیان می شود جزو شئون مجلس است و باید به تصویب به مجلس برسد.))
این سخنان بودار و مشکوک لاریجانی اگر سیگنال منفی به سبد آرای برخی کاندیداها تلقی نگردد حداقل میتواند یک "نعل وارونه" در موضعگیری یک رییس مجلس مدعی انصاف و عقل محسوب شود.
چرا؟
عرض میکنم!
علی لاریجانی ظاهرا خود را دغدغه مند وعده های اقتصادی دولتی که هنوز بر سرکار نیامده نشان میدهد اما درباره اتهام سنگینی که اسحاق جهانگیری مرتبا (و طی 4 سال اخیر) به او و مجموعه اش وارد میکند سکوت مطلق اختیار کرده و ابدا نگران شئونات مجلس نیست.
مردم اما،
نفهم نیستند آقای لاریجانی،
وقتی اسجاق جهانگیری دولت احمدی نژاد را متهم به غارت 700 میلیارد دلار پول فروش نفت در دولت های نهم و دهم میکند معنا و مفهومش جزاین نیست که یا شما و کل مجالس تحت امرتان هم کاسه احمدی نژاد بوده اید و یا اصلا لیاقت حفظ شأن مجلس را در نظام بودجه بندی و نظارت بر هزینه کرد دولتهای نهم و دولت را نداشته اید؟
آیا تصمیم گیری درباره بودجه های زمان احمدی نژاد جزو شئونات جنابعالی و رفقای مجلس نشینت بوده یا نبوده آقای لاریجانی؟
پس چگونه است که در شب انتخابات نگران شئونات سالهای آینده ات شده ای برادر، اما تهمت و حمله به شئوناتی که در کارنامه گذشته ات داری ابدا نگرانت نکرده است؟
جناب آقای لاریجانی،
مردم نفهم نیستند برادر!