سگ لوند
شاه عباس صفوی به شاعران شوخ طبع،بذله گو و البته متملق توجه ویژه ای داشت و آن ها را چون دلقکان دربارش می دانست!
همانند خواجه هدایت رازی ، مولانا خروس،حسن بیک ترکمانی و ... .
در این بین حسن بیک ترکمان کار تملق و چاپلوسی را به درجه ای رسانده بود که شاه عباس او را به لقب"سگ لوند"مفتخر کرده بود و همیشه او را با این لقب می خواند.
او هر نوع حقارتی را می پذیرفت و با مسخرگی و لودگی و سرقت اشعار دیگران،مورد لطف و عنایت شاهانه قرار می گرفت.
روزی شاه عباس به شکار رفته بود و او را با خود نبرده بود،به همین مناسبت حسن بیک یا همان سگ لوند،تک بیتی را سرود و برای شاه به شکارگاه فرستاد و مورد عنایت شاه قرار گرفت:
سحر آمدم به کویت،به شکار رفته بودی
تو که سگ نبرده بودی،به چه کار رفته بودی؟!!!
هم فیلم این لینک + و هم عکس زیر تزیینی بوده و هیچ ربطی به داستان فوق ندارد :
ببخشید که اینو می گم
فلسفه وجود بعضی ها عجیب ادمو بیاد دستمال مرطوب میندازه